در مواردی که جنس سنگ، اسیداوریکی باشد، می‌توان با قلیایی‌کردن ادرار، سنگ را کوچک و سپس به دفع آن کمک کرد؛ اما اگر جنس سنگ، اگزالات کلسیمی باشد که در بیشتر مواقع هم از همین جنس است، درمان را بلافاصله شروع می‌کنیم تا جلوی بزرگ‌شدن سنگ و تشکیل سنگ‌های دیگر را بگیریم. این سنگ‌ها را باید سنگ‌شکن کرد.
برای پیشگیری از تشکیل مجدد سنگ باید ادرار ۲۴ ساعته بیمار بررسی شود تا تشخیص داده شود میزان کدام املاح در ادرار بالاست سپس جلوی آن را میگیریم تا از خطر تشکیل دوباره سنگ در آینده پیشگیری کنیم. البته مساله مهم رعایت رژیم‌غذایی، مصرف مایعات زیاد و کاهش مصرف نمک و گوشت و به‌طور کلی رژیم‌غذایی پروتئین است که بیماران مبتلا به سنگ‌کلیه، باید آن را جدی بگیرند زیرا مصرف زیاد پروتئین حیوانی خطر تشکیل سنگ را افزایش می‌دهد، بنابراین بهتر است بیشتر از پروتئین‌های گیاهی استفاده کنید. همچنین تا می توانید در طول روز آب مصرف کنید تا بدنتان با کم آبی روبرو نشود و سالی ۲ بار برای انجام چکاپ های پزشکی با پزشکتان ملاقات داشته باشید.
معمولا مصرف مایعات مختلف، علت ایجاد سنگ‌کلیه نیست. حتی بر خلاف باور عموم مردم مصرف آب‌معدنی یا حتی آبی که حاوی املاح است، خطر تشکیل سنگ را افزایش نمی دهد مگر اینکه بیمار در شرایط خاصی باشد.